Jednym z pierwszych zakładów przemysłowych była wzmiankowana w 1642 r. kuźnica żelaza, od której pochodzi nazwa obecnej kolonii Kuźnica Rudzka (Rudahammer). W latach 1812-16 wybudowano tu nowoczesną hutę cynku „Carlshotte” (Karol). Była ona w owym czasie największa na Śląsku i w całej wschodniej Europie. Pracowała aż do 1908 r. Teren ten leży obecnie przy ul. Matejki i Orzegowskiej. W 1543 r. właściciel Rudy Jan Gieraltowski otrzymał przywilej górniczy. Pierwsza kopalnia „Brandenburg” (później „Wawel”) została nadana w 1770 r. Była to jedna z pierwszych kopalń węgla kamiennego na Gómym Śląsku. W 1790 r. odwiedził ją Johann Wolfgang von Goethe. Powstała tu jeszcze później kopalnia „Wolfgang” (później „Walenty”), nadana w 1841 r., skonsolidowana w 1890 r. W 1931 r. połączono ją z kopalnią „Wawel”. Obok dawnej wsi powstały kolonie robotnicze Szczęść Boźe (GIockauf Kolonie) i Karol Emanuel (Carl Emanuel Kolonie – obecnie Ruda Południowa). Zarówno one jak i wymieniona już Kuźnica Rudzka zabudowane zostały charakterystycznymi dwukondygnacyjnymi domami (tzw. familokami), powstałymi około 1904 r. Były to domy postawione przez hrabiego von Ballestrem dla robotników jego zakładów przemysłowych. Elektryczne oświetlenie otrzymała Ruda w 1889 r. Była to wówczas pierwsza wiejska gmina na terenie Rzeszy Niemieckiej, w której zastosowano to udogodnienie. W Kuźnicy Rudzkiej w latach 1908-10 zbudowano nowoczesny szpital Spółki Brackiej. Został on rozebrany z powodu szkód górniczych w 1935 r. Pierwszy dworzec kolejowy otwarto na północ od torów. Obecny budynek został zbudowany w 1866 r.

Źródło opisu: http://www.ruda-sl.pl/default.aspx?docId=454
Źródło zdjęć:
Dodane: 2010-02-23 20:44:04 przez mt56

Galeria

Lokalizacja