Młynówka Królewska
– Kraków

Młynówka Królewska – okolice ul. Lucjana Rydla

Park miejski posiadający rekreacyjny charakter.
Nieistniejące już dziś koryto rzeki Rudawy, zwane Młynówką Królewską, osuszone i częściowo zagospodarowane tworzy obecnie park miejski. Zielona serpentyna wijąca się przez obszar Bronowice i Zwierzyńca to dziś popularne miejsce spacerów i rowerowych wycieczek mieszkańców obu tych dzielnic.

Ten obszar stanowi ważny element systemu zieleni miejskiej w północnej części miasta, będący zarówno korytarzem ekologicznym, jak i miejscem wypoczynku mieszkańców obu dzielnic.

Młynówka Królewska – nieistniejące dziś koryto rzeki Rudawy na obszarze Krakowa, obecnie Park Miejski „Młynówka Królewska”.

Pierwsze wzmianki o Młynówce Królewskiej pochodzą z XIII w., gdy postanowiono doprowadzić wody Rudawy z Mydlnik do centrum Krakowa ziemnym akweduktem w celach gospodarczych, pitnych i obronnych. Woda została doprowadzona wówczas aż do kościoła dominikanów przemierzając Rynek Główny w poprzek.

W 1327 r. król Władysław Łokietek zlecił budowę w Mydlnikach jazu spiętrzającego wodę w Rudawie, a także całego systemu zaopatrzenia w wodę nie tylko Krakowa, ale też podkrakowskich wsi, pobliskich stawów hodowlanych oraz młynów wodnych, z których największymi były:

* Dolne Młyny – między obecnymi ulicami: Krupniczą, Skarbową, Czystą i Dolnych Młynów,
* Górne Młyny – w rozwidleniu obecnych ulic: Łobzowskiej i Garbarskiej.

Dzięki znajdującemu się przy dzisiejszej ulicy Asnyka rurmusowi (urządzeniu windującemu kołami młyńskimi wodę), woda płynęła systemem drewnianych wodociągów do całego miasta, a od 1533 r. nawet do komnat królewskich na Wawelu.

Ponadto wody Młynówki zasilały fosy obronne wokół Starego Miasta w miejscu dzisiejszych plant, a inne liczne jej rozlewiska stanowiły dodatkową zaporę dla nieprzyjaciela. Ten częściowo naturalny system obronny miasta został zniszczony wraz z systemem zasilającym miasto w wodę pitną przez Szwedów podczas potopu w 1655 r. W rezultacie aż do początku XX w. krakowianie zaopatrywali się w wodę jedynie bezpośrednio ze studzien.

Decyzję o zasklepieniu koryta Młynówki podjęto po powodzi w 1903 r, podczas której jej cofki wyrządziły najwięcej zniszczeń w centrum Krakowa. W latach 1910-1912 przekierowano Rudawę na jej dzisiejszy obwałowany kanał uchodzący do Wisły na Bulwarze Rodła w okolicy klasztoru norbertanek. Powstał on na długo przed tym, bo w XVII w., zasilając w wodę folwarki klasztorne oraz stawy hodowlane.

W latach 1964-1966 Młynówka Królewska została w większości zasypana, częściowo skanalizowana, a częściowo zachowano jej otwarte koryto. W jej miejscu znajdują się obecnie parkowe ciągi zieleni z drzewostanem łęgowym upamiętniające historyczny przebieg rzeki.

Źródło opisu: pl.wikipedia.org
Źródło zdjęć: commons.wikimedia.org
Dodane: 2011-04-10 11:44:46 przez Martika

Galeria

Lokalizacja