Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu powstał według projektu Maxa Littmanna z monachijskiej pracowni Heilmann und Littman jako nowa siedziba Teatru Miejskiego, który mieścił się dotychczas w przestarzałym budynku Arkadii.

Pierwsze przedstawienie – „Czarodziejski Flet” W. A. Mozarta odbyło się w 1910. W 1919 przeszedł w ręce polskie. Podczas walk w 1945 budynek uniknął większych zniszczeń, pomimo że stanowił niemiecki punkt oporu. W 1949 patronem poznańskiej opery został Stanisław Moniuszko.
Fasadę budynku stanowi w rzeczywistości olbrzymi portyk wzniesiony zgodnie z regułami architektury klasycznej starożytnego Rzymu. Kilkadziesiąt monumentalnych stopni ograniczają po bokach rzeźby: po lewej kobiety na lwie, a po prawej mężczyzny z idącą przy nim lwicą. Na ich szczycie stoi sześć olbrzymich jońskich kolumn, dźwigających trójkątny tympanon zwieńczony symbolem budynku – pegazem. Od wschodu znajduje się pawilon dawnej restauracji, a od zachodu osobne wejście dla cesarza. Wewnątrz wspaniale dekorowane halle, foyer i inne pomieszczenia. Na widowni mieszczącej około 1000 osób uwagę zwraca kryształowy żyrandol i bogate dekoracje ścian.

Źródło opisu: pl.wikipedia.org
Źródło zdjęć: commons.wikimedia.org
Dodane: 2008-02-19 10:45:37 przez Gorroz

Galeria

Lokalizacja