Kilkaset metrów na południe od Starego Miasta powstała w latach 20. XIX w. całkiem nowa osada. Otwierała ona prostoliniowy przebieg Piotrkowskiego Traktu, jej utworzenie stało się też początkiem rozwoju przemysłowego miasta. Centralnie usytuowany plac osady, zamieszkałej przez sukienników, uzyskał ośmioboczny plan.

Rynek Nowego Miasta, bo tak nazwano regularnie rozplanowane osiedle, pełnił długo rolę targowiska. Widać to jeszcze na pocztówkach z początku naszego stulecia. W interesujący sposób przedstawiała się najstarsza zabudowa pierzej.

Po obu stronach ul. Piotrkowskiej stanęły w latach 1826-1828 dwie zbliżone pod względem formy klasycystyczne budowle – ratusz i ewangelicki kościół św. Trójcy zaprojektowane przez budowniczego Komisji Województwa Mazowieckiego – Bonifacego Witkowskiego. Od wschodu plac posiada niewielki, czworokątny aneks zaopatrzony w podcienia. To pozostałość kolejnych, po staromiejskich, jatek zbudowanych według projektu H. Marconiego w I połowie XIX w. Kościół – główna dominanta placu uzyskał swą obecną formę w latach 1889-1896 (proj. O. Gehlig).

Dziś świątynia ta, nosząca wezwanie św. Ducha, służy katolikom. Zwraca też uwagę monumentalny gmach Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego, mieszczącego się w przedwojennym magistracie. Swą obecną formę uzyskał on w rezultacie zasadniczych przekształceń w okresie od 1924 do 1926 r. dokonanych przez arch. W. Lisowskiego.Pierwotnie stała w tym miejscu, założona w 1856 r., szkoła – jeszcze jeden dowód dawnego znaczenia Nowego Rynku. Zniknęła natomiast w całości najstarsza, jednolita zabudowa mieszkalna tego najbardziej wyrazistego placu miasta. Wyburzono ją po ostatniej wojnie i zastąpiono częściowo domami autorstwa arch. R. Millo. Pozostały tylko dwie czynszowe kamienice z przełomu wieków. Jedną ozdabia figura leżącego lwa – króla całkiem pokaźnej „łódzkiej dżungli”, bowiem konterfektów zwierząt znajdziemy na tutejszych fasadach nadspodziewanie dużo. Zachowała się również niepozorna kamienica, przebudowana ze starszego domu – siedziby najstarszej łódzkiej apteki Ketschmana. Jest wreszcie studnia ozdobiona delfinami, przy której nie tak dawno jeszcze czekały na klientów dorożki.

Centralną część placu akcentuje wysoki obelisk, przywodzący na myśl komin, lecz pełniący rolę postumentu dźwigającego posąg Naczelnika – Tadeusza Kościuszki.

Plac Wolności to lokalny węzeł komunikacyjny, ale też znakomity punkt orientacyjny i zarazem początek ciekawych tras turystycznych.

Centrum Informacji Turystycznej
ul. Piotrkowska 87, 90-423 Łódź
tel.: (+48) 042 638 59 55, 042 638 59 56
fax: (+48) 042 638 59 55
e-mail: cit@uml.lodz.pl
www: www.cityoflodz.pl

Źródło opisu: pl.wikipedia.org
Źródło zdjęć: commons.wikimedia.org
Dodane: 2008-02-03 22:29:12 przez Yeero

Lokalizacja

Komentarze (3)