Wydaje się, że osoby wrażliwe na piękno przyrody przykładają czasem tę samą miarę do takich pojęć, jak las naturalny, miejski park wypoczynkowy, czy ogród botaniczny.Znamy i inne pojęcia, jak: parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, arboreta, zespoły pałacowo- parkowe, parki miejskie i zdrojowe, palmiarnie, pomniki przyrody i inne obiekty łączące się z pojęciem przyroda.
Tymczasem obiekty te różnią się od siebie nie tylko wielkością, lecz także zadaniami, jakie się im stawia. Pokazywałem kiedyś pewnej osobie kolorowe zdjęcia zagranicznego parku miejskiego ozdobionego przedstawieniami bohaterów opowieści, a także … dinozaurów wykonanych z doniczek kwiatowych wetkniętych w kunsztowne rusztowania. „Jakież to piękne!” – wykrzyknęła z zachwytem ta osoba. _ „Kiedyż tak będzie – rozmarzyła się – u nas w Parku Łazienkowskim albo w Ogrodzie Botanicznym w Warszawie?!” „Wolałbym, abo to nigdy nie nastąpiło” – odrzekłem.
„Łazienki” to zespół pałacowo-parkowy, którego zadaniem jest zachowanie choć w przybliżeniu tegoż założenia z czasów ostatniego króla I RP.
Natomiast Ogród Botaniczny jest placówką naukową,która z jednej strony jakby przy okazji swej głównej funkcji prezentuje nam zróżnicowany świat roślin, ale z drugiej strony jest to żywa placówka naukowa, która służy uczonym do badaniom świata roślin, a nie pokazywaniem np. dinozaurów zrobionych z konstrukcji ze stali nierdzewnej i doniczek z roślinami kwiatowymi. To jest placówka naukowa, a nie przedsionek do jakiegoś cyrku przyrodniczego”. Warto więc znać funkcje wymienionych wyżej pojęć i inaczej oceniać las, od którego oczekujemy m.in. grzybów i drewna oraz różnych funkcji ważnych dla środowiska, od parku miejskiego, gdzie idziemy odpocząć, a dzieciom zapewnić miejsce do zabawy na świeżym powietrzu, jak to jest w Parku Ujazdowskim obok Ogrodu Botanicznego, a zupełnie czegoś innego od Ogrodu Botanicznego UW, służącego do badań drzew, krzewów, bylin i in. roślin, w tym – chwastów.”

Cieszę się, że zabrały tu głos Bratnie Dusze, którym odpowiada czarowny klimat Ogrodu Botanicznego UW, którego historię,walory aktualne i plany zaprezentowano syntetycznie, ale ze znajomością rzeczy w informacji wstępnej. W tym ogrodzie bardzo mi odpowiada oznaczenie mnóstwa roślin tabliczkami z opisem. Nawet osoby z pewną wiedzą przyrodniczą wiele się z tych „wizytówek” dowiadują, czego niestety brak nawet w renomowanych parkach. Taki np. „nestor” drzew parkowych miłorząb japoński (Ginkgo biloba L.)którego liść jest herbem tego ogrodu,miał swoich przodków 270 mln lat temu! Lubię go odwiedzać i przebiegać myślami od pojawienia się tego drzewa do dziś. Abo zawsze zielone cisy – raczej w nazwie pospolite, bo w rzeczywistości nie – rosnące w ogrodzie przy kilku alejkach. Te wysokie krzewy, ongiś pospolite, padły ofiarą ludzkiej chciwości i bezmyślności. Ich wolno rosnące drewno jest jednocześnie twarde i elastyczne (nie mówiąc już o jego ładnej wiśniowobrązowej barwie), więc wycinano je masowo na wyrób łuków, kusz i mebli, a nie dbano o ich sadzenie. Chwała ogrodowi, że je rozmnożył! A nie jest to łatwe. Nasionka cisu bowiem są otoczone tak twardą łupiną, że nie mają siły zniszczyć tego pancerza, aby skiełkować. Cis „zawarł więc umowę z drozdami”, które połykając nasionka razem ze smaczną osnówką, nadwerężają w procesie trawienia twarde łupiny zostawiają je razem z ekologicznym nawozem na obrzeżach lasów, gdzie dzięki tej obróbce nasionka mogą już kiełkować. Jeśli człowiek chce wyręczyć drozdy, to musi poddawać nasionka trudnemu procesowi stratyfikacji. Albo taki dereń. Jak wieść niesie, z jego drewna, twardego po wyschnięciu i wytrzymałego na wilgoć, rzymscy budowniczy robili kołki, którymi łączyli części dębowych mostów (nie wszędzie wznosili je z kamienia) lub machin wojskowych. Z drewna derenia wykonywano także różne części ręcznej broni, np. drzewce oszczepów, a także szprychy do kół i osie wozów. których używano jeszcze w powstaniu listopadowym

Do kitu byłam tam ostatnio i dużo ładniejsze są Łazienki jedyne co mi się tam podobało to szklarnie , a poza tym to nic ciekawego…

Tam jest pięknie. Na niedzielny spacer miejsce idealne.

POLECAM!

I nawet w szarej Warszawie, znajdują się ladne miejsca 🙂

ładne miejsce akurat teraz wiosną 🙂