Zaloguj się

Loża masońska, (klasycystyczna, 1803-1806)

Loża wolnomularska – świątynia zakonna, podstawowa jednostka organizacyjna wolnomularstwa jak i miejsce spotkań wolnomularzy. Na jej czele stoi Czcigodny Mistrz oraz grupa oficerów lożowych. Dla powołania loży potrzeba przynajmniej siedmiu mistrzów wolnomularskich oraz zgody władz zakonnych.

Loża wolnomularska jest pomieszczeniem zbudowanym na planie kwadratu, zorientowanym zgodnie z głównymi kierunkami geograficznymi, z najważniejszym – Wschodem.

Loże działają w różnych obrządkach, rytach. W pracach lożowych bardzo ważne znaczenie ma muzyka.

Stowarzyszenia kilku lóż tworzą obediencję. Każda loża posiada duży stopień autonomii.

Rytualne prace loży odbywają się w wolnomularskiej świątyni. W przeciwieństwie do pomieszczenia/budowli religijnej, ta jest świecka, filozoficzna i filantropijna.

Poza samym rytuałem, istotnym elementem prac lożowych są tzw. deski, czyli referaty, które następnie są dyskutowane. Deski dzielą się na symboliczne, czyli dotyczące symboli masońskich, oraz zwykłe, dotyczące spraw społecznych, historycznych, filozoficznych, kulturalnych itd. Deski są istotne dla podwyższania „płacy wolnomularskiej”, czyli awansowania na kolejne stopnie. Mają za cel podnosić poziom wiedzy wszystkich lożowych masonów, w tym zwłaszcza „wiedzy światowej”, np. wedle dawnego regulaminu lóż wileńskich tematy desek miały się ograniczać do: użyteczności towarzystw wolnomularskich, historii, sztuk wyzwolonych, fizyki, chemii, anatomii, problemu tolerancji religijnej, zbytku, handlu, sztuki wojennej, gospodarstwa, moralności.

Źródło opisu: pl.wikipedia.org
Źródło zdjęć: commons.wikimedia.org
Dodane: 2008-03-09 18:36:52 przez Gorroz

Lokalizacja

Komentarz (1)

0.0 z 5.0
Ocena ogólna 0.0

Dodaj Komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ocena ogólna